[DO]WOLNOŚĆ to projekt społeczny Miejskiego Ośrodka Kultury „Amfiteatr”, który jest realizowany w ramach cyklu „Wolność 24/7”. Młodzież z X LO im. S. Konarskiego, pod kierunkiem artysty wizualnego Piotra Piasty, poprzez spotkania i rozmowy z ludźmi z różnych środowisk w Radomiu, eksplorowała będzie różnorodne rozumienie wolności w naszym mieście.
Warsztaty filmowe będą odbywać się w profesjonalnie wyposażonej Pracowni Nowych Mediów w Kuźni Artystycznej przy ul. Daszyńskiego 5. Uczestnicy poznają tajniki pracy nad filmem dokumentalnym od pomysłu, poprzez obsługę sprzętu, do realizacji.
Realizacja zdjęć do filmów zostanie przeprowadzona w przestrzeni miejskiej Radomia. Program będzie trwał od 30 marca do 8 czerwca 2019 r. i zakończy się finałowym pokazem filmów na srebrnym ekranie.
Dlaczego [DO]WOLNOŚĆ?
– Każdy ma swoje granice postrzegania wolności. Bardzo zależy mi na wkroczeniu z młodzieżą w możliwe różne środowiska w Radomiu. Chciałbym, żeby uczestnicy projektu poznali, jak o wolności opowiadają muzycy, jak wyrażają wolność tancerze, chciałbym eksplorować poczucie wolności z perspektywy osób najstarszych i najmłodszych. Będziemy się uczyć o postrzeganiu wolności poprzez różnorodność opinii ludzi w naszej społeczności – mówi Piotr Piasta, pomysłodawca i koordynator projektu [DO]WOLNOŚĆ.
Piotr Piasta
Urodzony w 1981 r. we wsi Brudnów, gm. Wieniawa, gdzie obecnie mieszka i pracuje. Jest artystą wizualnym, niezależnym twórcą filmów dokumentalnych i animatorem kultury. W swoich realizacjach porusza tematykę historii, czasu i pamięci, które często rozpatruje w kontekście życia wsi. Ma na swoim koncie liczne działania angażujące małe społeczności, z którymi realizuje projekty filmowe, warsztaty i wystawy.
Jest współautorem filmu dokumentalnego o wspomnieniach z II wojny światowej „Tak Było”, realizacja wraz z Martą Stysiak, 2009 r. W 2012 r. wyreżyserował film o zanikającej kulturze gm. Wieniawa „Pieśni Wiersze Rytuały”. Od 2014 r. nagrywa serię filmów z osobami starszymi pt. „Przedmiot Ostatni”. W 2015 r. podczas półrocznego pobytu na rezydencji artystycznej w Wielkiej Brytanii, prowadzonej przez Berwick Visual Arts we współpracy z Centrum Ekonomii Wiejskiej, na uniwersytecie w Newcastle, zrealizował serię filmów wideo pt. „The Realm of Forgotten Existence”, która traktuje o roli osób starszych we współczesnym świecie. W 2016 r. powstała praca wideo „Nabożeństwa Majowe do Najświętszej Maryi Dziewicy”.
Piotr pokazuje swoje filmy w Polsce, jak również w Anglii, Niemczech, Francji, Szwecji, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Argentynie, czy Meksyku.
W 2018 r. artysta został doceniony za twórcze działania w subregionie radomskim nagrodą Mazowieckiego Programu Edukacji Kulturalnej.
***
Nad realizacją filmów czuwać będzie filmowiec Krzysztof Ziembicki, jeden z warsztatów (o pracy operatora) poprowadzi dziennikarz i operator kamery Artur Rzęchowski, związany obecnie ze stacją TVN.
Etapy projektu będzie można śledzić na facebookowej stronie Pracowni Nowych Mediów.
***
Wolność 24/7
W czerwcu 1989 r. przeprowadzono w Polsce pierwsze po II Wojnie światowej częściowo wolne wybory. Wybory te są uznawane za przełomowy w naszym kraju moment dla procesu przemian politycznych, ale też społecznych, obyczajowych i kulturowych.
Chcąc uczcić ten jubileusz, MOK Amfiteatr zaprosi w 2019 r. na „Wolność 24/7” – cykl wydarzeń (koncerty, dyskusje, monodram, warsztaty reportażu), których bohaterką będzie wolność. Wolność w sztuce, wolność jednostki, słowa, obyczajów i wolność rozumiana współcześnie przez różne grupy wiekowe. Będziemy zachęcali do rozmowy o wolności jako wartości – czy docenianej dziś?
Naszą bohaterką będzie wolność, bo to właśnie ona ma dla kultury i sztuki szczególne znaczenie, niekiedy wręcz fetyszu. To sztuka jest polem walki, na którym rozgrywają się konflikty dotyczące płci, klasy czy rasy. Dlatego my poprzez sztukę, szeroko rozumianą, będziemy pytać w tym roku o wolność – wolność „od” i wolność „do”.
Dlaczego 24/7? Bo jeśli wolność nie trwa całą dobę, przez siedem dni w tygodniu, ale jest ograniczana, cenzurowana, wyznacza się jej ramy, granice, zasięg, czy „godziny policyjne” – przestaje być wolnością. Inaczej pojęcie wolności rozumieją dorośli, inaczej dzieci i młodzież, inne znaczenie będzie też miała dla osób starszych, niepełnosprawnych, obcokrajowców. Jak interpretowana jest przez artystów, jak przez polityków, dziennikarzy? Czy jest nadana, czy trzeba o nią walczyć codziennie, zaczynając od siebie?
Bez wolności akt twórczy nie mógłby się dokonać w pełni, nie można sobie przecież wyobrazić… skrępowanej ekspresji. Na ile granice wolności są ustalane przez czasy, w jakich żyjemy? Na co może pozwolić sobie artysta? Czy wolno mu więcej niż politykowi, dziennikarzowi, publicyście; wreszcie – przeciętnemu człowiekowi? Postaramy się odpowiedzieć na te pytania i… zadać nowe, zapewne niełatwe.