Wspólne pielenie grządek, sianie, sadzenie, doglądanie rosnących warzyw, owoców, kwiatów… Wreszcie: degustacje plonów, grillowanie przy muzyce na żywo, przyjemne, sąsiedzkie popołudnia w otoczeniu kojącej zieleni! Zapraszamy na spotkanie, w czasie którego przedstawimy mieszkańcom miasta nasz pomysł na stworzenie ogrodu społecznego przy Amfiteatrze.
Planujemy, by był on miejscem otwartym dla radomian, ogólnie dostępnym i współtworzonym przez społeczność lokalną. Docelowo będzie pełnił funkcję edukacyjną, integrującą oraz wypoczynkową. Chcielibyśmy poznać pomysły i sugestie radomian, by lepiej odpowiedzieć na ich oczekiwania. W rozmowie wezmą także udział specjaliści, którzy chętnie odpowiedzą na pytania i udzielą nam wsparcia w postaci cennych wskazówek.
Spotkanie odbędzie się 17 marca 2018 (sobota) o godz. 16 na Scenie Obozisko (ul. Śniadeckich 2). Wstęp wolny.
Macie sporo czasu, by zastanowić się, jaki jest Wasz wymarzony sąsiedzki ogród.
Sąsiedzki Ogród Społeczny
Chcemy, by była to przestrzeń otwarta dla mieszkańców, ogólnie dostępna i współtworzona przez społeczność lokalną Oboziska. Ogród powinien łączyć ze sobą kilka istotnych funkcji – edukacyjną, integrującą, wypoczynkową i aktywizującą.
– teren edukacyjny – grządki, rabatki kwiatowe, w obrębie których zarówno dzieci, jak i dorośli mogą brać udział w cyklicznych zajęciach. Będą one prowadzone zarówno przez zapraszanych specjalistów jak i przez samych mieszkańców, którzy podzielą się z innymi swoim doświadczeniem. Warsztaty edukacyjne mogą obejmować np. naukę wysiewu i sadzenia oraz pielęgnacji poszczególnych roślin.
– ekologia, recykling, drugie życie rzeczy – to idea wdrażania filozofii „zero waste” w codziennym życiu, a więc wtórne wykorzystywanie posiadanych przedmiotów i elementów wyposażenia domu tak, by nie wytwarzać śmieci. Poszczególne miejsca w ogrodzie mogą być budowane i tworzone za pomocą właśnie takich przedmiotów pozornie bezużytecznych, dzięki czemu odpowiednio przetworzone mogą służyć za przydatne – często w zupełnie nowej, nietypowej roli.
– sztuka i ogród – miejsce to, oprócz bycia przestrzenią do rekreacji i edukacji, może także stać się inspiracją dla kreatywności i twórczego zaangażowania. Mieszkańcy mogą na przykład kolektywnie skonstruować meble ogrodowe i inne detale wyposażenia – mają one stać się, poprzez odpowiednie materiały i ciekawy projekt, użyteczną ozdobą, formą plastyczną o wymiarze praktycznym, użytkowym, a przy tym designerskim.
– integracja poprzez wspólne biesiadowanie – w obrębie wypoczynkowej, rekreacyjnej części ogrodu społecznego powinien znajdować się murowany grill, który będzie używany przez społeczność lokalną do przyrządzania posiłku – przy okazji pracy, warsztatu, imprezy sąsiedzkiej.
– pasieka miejska – to pomysł, który ma szansę znacznie wzbogacić zamysł powstania samego ogrodu o kolejny, niezwykle istotny aspekt edukacyjny. Radom jest miastem, w którym nie występują miejskie pasieki – zazwyczaj są one usytuowane na przedmieściach. Stworzenie od podstaw własnej hodowli pszczół to krok w stronę ostatnio niezwykle modnego powrotu do natury i do źródeł zdrowego odżywiania i – w szerszej perspektywie – życia codziennego. Zwłaszcza w miastach obserwuje się chęć zwrotu ku temu, co pierwotne, naturalne, tradycyjne i nieprzetworzone. Ta tendencja jest zatem idealnym tłem dla działalności w ramach tworzenia pasieki.
– uprawa workowa – jest znakomitą ideą organizowania własnego mini – ogródka w dużym worku wypełnionym ziemią, umieszczonym razem z innymi workami w specjalnie wydzielonej części ogrodu. Ta metoda pozwala na „wydzielenie” własnego terenu uprawy, dzięki czemu każdy właściciel worka tworzy w nim indywidualną kompozycję roślin (w tym uprawę warzyw), a sam ogródek jest mobilny. Ten sposób uprawiania ogrodnictwa daje możliwość np. ogłoszenia konkursu na najpiękniejszą czy najciekawszą kompozycję kwiatową – lub innych, podobnych aktywności.
– idea biophillic designu – to kolejny ważny powód, by stworzyć społeczną uprawę roślin. Określenie to oznacza wykorzystanie fascynacji naturą w projektowaniu przestrzeni życiowej człowieka tak, by polepszyć maksymalnie jego komfort życia. To – przykładowo – wtapianie zieleni, światła, powietrza, wody w przestrzeń miejską, w elementy architektury.
