Spotkania z nauką: Mechanika kwantowa – jak działa i co z tego wynika? Rozmowa z prof. Jackiem Szczytko

Spotkanie z prof. Jackiem Szczytko było doskonałą okazją, aby porozmawiać o mechanice kwantowej. Bezustannie staramy się proponować ciekawe i różnorodne tematy w ramach cyklu. Tym razem zrozumieliśmy znacznie więcej o zjawiskach zachodzących w mikroświecie.

Dzięki mechanice kwantowej umiemy skonstruować urządzenia, które mogą działać tylko dzięki zjawiskom kwantowym: diody, lasery półprzewodnikowe, magnesy nadprzewodzące, tranzystory, twarde dyski, pamięci USB. Umiemy także projektować lekarstwa, badać molekuły biologiczne czy syntetyzować nanocząstki.

Prof. Jacek Szczytko – Absolwent Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Po powrocie z 3 letniego stażu w École Polytechnique Fédérale de Lausanne (EPFL, Szwajcaria, 2001-2004) zorganizował na Uniwersytecie Warszawskim nowy kierunek studiów „Inżynierię nanostruktur”, łączący chemię i fizykę. Od 2021 r. są to już studia 7 mio semestralne „Nanoinżynieria” dające tytuł inżyniera. Pracuje na Wydziale Fizyki UW, zawodowo zajmuje się nanotechnologią, mechaniką kwantową i optyką, opiekuje się dwoma specjalistycznymi laboratoriami: magnetometrii i laboratorium polarytonowym.

Jego pasją jest technika, zwłaszcza zastosowania mechaniki kwantowej i nanotechnologii w życiu codziennym. Wykład dr Szczytko „Jak TO działa? Urządzenia kwantowe” jest jednym najpopularniejszych wykładów ogólnouniwersyteckich na UW. Obecnie prowadzi wiele wykładów kursowych (można wyszukać w Internecie „Jacek Szczytko” lub wejść na stronę http://www.fuw.edu.pl/~szczytko).

Jego prace naukowe można znaleźć w Science, Physical Review Letters, Light Science & Applications, Optica, JACS i w wielu innych prestiżowych czasopismach naukowych. Od 2020 r. jest koordynatorem projektu europejskiego FET-Open „TopoLight”, w którego skład wchodzi IBM Zurich, Institute Pascal CNRS, Wojskowa Akademia Techniczna i University of Southampton.

Oprócz prac naukowych zajmuje się popularyzacją nauki i promowaniem nowych technologii. Jeszcze w czasach doktoratu, czyli pod koniec lat 90-tych, pracował w projekcie „Internet dla Szkół” i napisał 4 podręczniki do obsługi programów sieciowych. Od dekady opiekuje się Studenckim Kołem Naukowym „Nanorurki” i jest kierownikiem „Nanoinżynierii”.