Przejdź do treści
zobacz
udostępnij

Podsumowanie projektu: Antologia „Od słowa do słowa. Radomskie warsztaty literackie. Tom 2”

  • 1/32
  • 2/32
  • 3/32
  • 4/32
  • 5/32
  • 6/32
  • 7/32
  • 8/32
  • 9/32
  • 10/32
  • 11/32
  • 12/32
  • 13/32
  • 14/32
  • 15/32
  • 16/32
  • 17/32
  • 18/32
  • 19/32
  • 20/32
  • 21/32
  • 22/32
  • 23/32
  • 24/32
  • 25/32
  • 26/32
  • 27/32
  • 28/32
  • 29/32
  • 30/32
  • 31/32
  • 32/32

Zdaniem Jacka Dukaja przed ludźmi piszącymi nie rysuje się świetlana przyszłość – będą odchodzić do lamusa niczym fiakrzy, zduni czy kowale. Również przed czytającymi nie ma zbyt dobrych perspektyw – ma ich być coraz mniej (jakby już teraz nie było problemu ze spadkiem czytelnictwa) i mają mieć coraz mniejszy udział w kształtowaniu rzeczywistości. Jesteśmy prawdopodobnie, mili Państwo, skazani na wymarcie. Możemy jedynie zakrzyknąć jak słynny Grek Zorba: „Jaka piękna katastrofa!”. Nim jednak wyginiemy niczym mamuty, zapędzeni w pułapkę przez nowe technologie, możemy jeszcze trochę wspólnie potańczyć. Do takiego literackiego tańca serdecznie Państwa zapraszam!

Niniejsza antologia jest zbiorem tekstów powstałych podczas warsztatów literackich, do poprowadzenia których udało się zaprosić znakomitych specjalistów: Małgorzatę Sikorską-Miszczuk, która uczyła nas pisania dramatów; Magdalenę Wleklik, która wprowadziła nas w świat scenariuszy filmowych; oraz Roberta Małeckiego, który odsłonił przed nami tajniki pisania kryminałów. Warsztaty te nie były tylko suchymi wykładami. Przeciwnie – były to spotkania żywe, pouczające, niejednokrotnie zabawnymi i zawsze pełne empatii i życzliwości. Każdy z prowadzących dzielił się swoim bogatym doświadczeniem pisarskim bez obawy, że może wychować sobie konkurencję. Serdecznie im dziękuję. To była niesamowita przyjemność uczestniczyć w tej niebanalnej intelektualnej i emocjonalnej przygodzie!

Bardzo dziękuję wszystkim uczestnikom warsztatów. Słuchanie Was, Waszych pomysłów na dramaty, kryminały i filmy, uczestniczenie z Wami w procesie tworzenia było niezwykle pouczające i jednocześnie bardzo przyjemne. To był naprawdę dobrze spędzony czas!

Spektakl „Nie tylko kobiety robią sceny”

Projekt „Warsztaty literacko-teatralne – jak dobrze pisać i grać” obejmował nie tylko zajęcia literackie, ale również warsztaty teatralne oraz spotkania z pisarzami. W ramach projektu powstał spektakl „Nie tylko kobiety robią sceny”, który jest efektem pracy aktorek i aktorów pod opieką Marcina Fortuny. Grupa aktorska pracowała na tekstach stworzonych podczas warsztatów dramaturgicznych prowadzonych przez Małgorzatę Sikorską-Miszczuk.

„Nie tylko kobiety robią sceny” to spektakl oparty na fragmentach tekstów autorstwa uczestników warsztatów literackich: Beaty Okulińskiej, Katarzyny Czajkowskiej-Więcaszek, Elizy Mikulskiej, Magdaleny Podsiadły-Sułek i Pawła Błacha. Reżyser Marcin Fortuna połączył te fragmenty, stosując zabiegi cięcia, łączenia i lekkiej deformacji, tworząc nową, spójną całość o satyryczno-onirycznym charakterze. W spektaklu pojawią się także piosenki do muzyki skomponowanej przez reżysera – Marcina Fortunę, z tekstami Magdaleny Podsiadły-Sułek.

Na scenie wystąpili: Natalia Pętelska, Mateusz Nitek, Ela Kołodziejczyk, Monika Kiljan, Barbara Wojszko, Aleksandra Cieciora, Karolina Urbańczyk, Martyna Nowak, Jarosław Głogowski, Dorota Kęsik. Jerzy Bąk brał udział w próbach, ale niestety nie mógł wystąpić na premierze.

Spotkania literackie

Do Radomia udało się również zaprosić znakomitych pisarzy – gośćmi spotkań literackich byli: Jakub Nowak, Wojciech Chmielarz, Jakub Żulczyk, Marcin Ogdowski (prowadzenie Ziemowit Szczrek), Katarzyna Puzyńska, Anna Brzezińska, Wojciech Jagielski (prowadzenie Anna Spólna), Robert Małecki i Wojciech Bonowicz.

Podziękowania

Antologia ta powstała w ramach Budżetu Obywatelskiego Miasta Radomia. Bardzo dziękuję wszystkim, którzy oddali głos na ten, jak sądzę, bardzo potrzebny projekt. Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do jego realizacji – przede wszystkim pracownikom Miejskiego Ośrodka Kultury „Amfiteatr” w Radomiu, osobom pomagającym w wydaniu tej książki oraz wystawieniu spektaklu.

Oddajemy w Państwa ręce antologię, którą można wziąć, przekartkować, poczuć jej ciężar i fakturę. Ale przede wszystkim przeczytać. Mnie jej lektura sprawiła dużo przyjemności. Mam nadzieję, że Państwu również przyniesie wiele radości i inspiracji – Paweł Błach